मंगळवार, ऑगस्ट ०४, २००९

आता

सहज आठवले म्हणुन सांगतो
एके काळी मीही निरागस होतो

(तेव्हा)
ना आनंदा कारण लागे
ना अश्रूंची लाज बाळगे
                                                           (आता)
                                                            स्थितप्रज्ञावत दुरूनच मी
                                                            माझे सारे भाव पहातो

श्रध्देवरती होती श्रध्दा
पवित्र वाटे स्तोत्रे म्हणता
                                                            आता ज्ञानाच्या भिंगाने
                                                            संशय ज्ञानावरही घेतो

वेगवेगळे प्राणीपक्षी
आकाशी तार्‍यांची नक्षी
                                                            त्यातील भौतिक-जीव-रसायन
                                                            शास्त्रांमध्ये काही शोधतो

माया, ममता अन्‌ मानवता
जगणे परोपकाराकरता
                                                            माणुसकीचा सुध्दा पैसा
                                                            मोजून देतो मोजून घेतो

सगळी साधी भली माणसे
आणि जीवन सुंदर भासे
                                                            स्वार्थाने भरलेल्या गर्दीत
                                                            थोडा स्वार्थी होऊन टिकतो

काय कमवले, काय गमवले
हिशोब मांडून काय फायदा
बाण धनुष्यी, ज्ञान मनुष्यी
मागे फिरणे नाही कायदा

अज्ञानातिल सुखापरी
ज्ञानातिल दुःखाला स्वीकारुन
फडताळातून अंधार्‍या चिंता
थोडी विश्वाची करतो

- देवेंद्र देशपांडे
२४-मार्च-२००८

लेबल: ,

1 टिप्पण्या:

६:१८ AM, जानेवारी ०९, २०१२ वाजता, Anonymous अनामित म्हणातात...

Kharay..!!!
Especially engineering mdhe aalyavar tr he feel hot agdi....

 

टिप्पणी पोस्ट करा

याची सदस्यत्व घ्या टिप्पणी पोस्ट करा [Atom]

<< मुख्यपृष्ठ