॥ देव-वाणी ॥

मंगळवार, ऑगस्ट ०४, २००९

॥ लांडग्याच्या मनाचे श्लोक ॥

मना लांडग्या तू सकाळी निजावे । बुडे सूर्य डोळे तसे ऊघडावे ॥
अधी वास घ्यावा उभारून नाक । गुहेतून बाहेर मग काढि डोकं ॥ १ ॥

मना लांडग्या ऐक तू म्होरक्याचे । बरे ऐकणे हीत रे टोळक्याचे ॥
मिळोनि दबा झाडिमागं धरावा । मिळोनि तसा पाठलाग करावा ॥ २ ॥

मिळोनि धिराने धरावे जगावे । मिळोनि धिराने करावे मरावे ॥
मिळोनीच खावे मिळोनीच र्‍हावे । कुणी साद देता मिळोनीच गावे ॥ ३ ॥

मना लांडग्या तू शिकारीस जावे । तुझ्या वाटचे तू गुहेशी आणावे ॥
आधी खाऊ दे बालके आणि माता । तुझा शेवटी राख तू मात्र वाटा ॥ ४ ॥

मना अंधकारी कधि ना निजावे । भुकेसाठी रात्रीस जागे रहावे ॥
मना अंधकारात सामर्थ्य आहे । मना अंधकाराविना व्यर्थ आहे ॥ ५ ॥

नको सूर्य तो स्वच्छ पाडी प्रकाश । नको चंद्र जो स्वच्छ दावी जगास ॥
जगी अंधकारी तुझी भूक भागे । उजेडात पंगूही मारील शिंगे ॥ ६ ॥

कधी चंद्र दिसता आकाशात मोठा । तया ऐकवावा शिव्यांचाच साठा ॥
बुरे बोलता चंद्र लपतो ढगांत । बरे बोलता नासी अंधारी रात ॥ ७ ॥

मना लांडग्या वाट सोडू नये रे । मना क्रूरता काही सांडू नये रे ॥
मना जीव घेता नको बावरू तू । मना जीव जाता नको घाबरू तू ॥ ८ ॥

मना लांडग्या फक्त भूकेस खावे । भरे पोट मग ना कुणाही छळावे ॥
मना वाघ दिसता नदीच्या तटासी । बरे वाट वळवून यावे गुहेसी ॥ ९ ॥

मना लांडग्या रानि अपुल्या रहावे । मना माणसांसी कधि ना दिसावे ॥
मना लांडग्यासारिखे तू जगावे । अखेरी गुहेशी सुखाने मरावे ॥ १० ॥

-देवेंद्र देशपांडे
४-ऑगस्ट-२००९