॥ देव-वाणी ॥

मंगळवार, ऑगस्ट ०४, २००९

हिमालयास

तुझी मान ताठ दिसली तरी तुझी नजर नाही करडी
मेघांनी चार अश्रू गाळले की कोसळतात दरडी
साधूंच्या तपस्येबरोबर विरक्तीचा प्रयत्न केलास जरी
हिरव्या वनश्रीतून वाहणारे जीवन सांगते तुझी प्रेरणा खरी
वरकरणी थंड दिसलास तरी तुझं अंतरंग तापलंय

हिमालया, तुझ्यामध्ये काय काय लपलंय?

तश्याच चपळ, तश्याच शुभ्र, रौद्र सुंदर भावतात
विजा जेव्हा तुझ्या अंगावरुन नद्या बनून धावतात
कस्तुरी आणि फुले कितीतरी, गंध हुंगून गातात
गंगेच्या निळ्या आरशात रूप बघत राहतात
डोकं शुभ्र पिकलं तरी तू तरुणपण जपलंय

हिमालया, तुझ्यामध्ये काय काय लपलंय?

तुझं एक शिखर आकाशापर्यंत जातं (आम्हाला सर्वात उंच वाटतं)
ढगांमध्ये डोकं बुडवून चिंब चिंब न्हातं
ढग घरी जातात तेव्हा लख्ख उन्हात दिसतं
तुझ्या प्रत्येक शिखरापलिकडे आणखी उंच शिखर असतं
आम्हीतरी आकाश तुझ्या उंचीनंच मापलंय

हिमालया, तुझ्यामध्ये काय काय लपलंय?

-देवेंद्र देशपांडे
३० जुलै २००५